Η Όλγα, η Κατερίνα και η Καλλιόπη συμμετείχαν στο εκπαιδευτικό σεμινάριο "Conflict Management & Intercultural Dialogue" που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από τις 28 Ιουλίου έως την 1η Αυγούστου 2016.
Το σεμινάριο υλοποίηθηκε από τον οργανισμό Ηνωμένες Κοινωνίες των Βαλκανίων, στο πλαίσιο του προγράμματος "Ambassadors on Intercultural Dialogue Education", το οποίο χρηματοδοτείται από το Anna Lindh Foundation.
Στο σεμινάριο παραβρέθηκαν 20 συμμετέχοντες από την Ελλάδα, ενώ συμμετείχαν και νέοι από την Ιταλία, τη Τουρκία, τη Βουλγαρία και το Βιετνάμ.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν αυτή της Μη τυπικής ενεργητικής μάθησης.
Οι εθελοντρίες που εκπροσώπησαν τον οργανισμό Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. ΕΔΡΑ είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν τις ιδέες τους , τις εμπειρίες τους, να παίξουν και να μάθουν νέα πράγματα γύρω από θέμα του Διαπολιτισμικού Διαλόγου.
Έμαθαν για το PPP Model, το οποίο αφορά στην ομαδική δουλειά και πως μπορεί αυτή να επιτευχθεί, από ποια στάδια περνάει μια ομάδα προκειμένου να μη θεωρείται μόνο μια ομάδα ανθρώπων αλλά ένα σύνολο ατόμων που συνεργάζονται αρμονικά.
"Κάναμε βιωματικές ασκήσεις ομαδικής διεργασίας (group building), όπως η άσκηση που ως ομάδα κληθήκαμε να βρούμε τον τρόπο να περάσουμε από την έξοδο της αίθουσας στην άλλη μεριά του δωματίου πατώντας πάνω σε ένα συγκεκριμένο αριθμό βιβλίων που ήταν μικρότερος του αριθμού των ατόμων της ομάδας.
Τα βιβλία λειτουργούσαν σαν "νησιά" πάνω στο δάπεδο, το οποίο είχαμε χαρακτηρίσει ως ‘’οξύ ποτάμι’’, και στο οποίο δεν έπρεπε να πατήσει κανείς, διότι έτσι η ομάδα θα έπρεπε να ξεκινήσει την προσπάθεια από την αρχή.."
Η διαδικασία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να ενωθεί, να νιώσουν όλοι μέλη της ίδιας ομάδας, αλλά και να συνειδητοποιήσει ο καθένας από εμάς αλλά και όλοι μαζί τις αδυναμίες της ομάδας μας.
Οι συμμετέχοντες συμμετείχαν, επίσης, σε ασκήσεις αυτογνωσίας , όπως για παράδειγμα, η άσκηση του χεριού, που αναφερόταν στη δημιουργία μια ζωγραφιάς, ή αλλιώς, στην αποτύπωση του χεριού μας πάνω στο χαρτί όπου ο καθένας έγραφε σε κάθε δάχτυλο πράγματα όπως: ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην κοινωνία όπου διαμένει, αντίστοιχα στον πλανήτη, σε τι πιστεύουμε ότι είμαστε καλοί και για το τέλος ποιο είναι αυτό το μικρό αλλά πολύτιμο, εν τέλει, πράγμα που μπορούμε εμείς ατομικά να προσφέρουμε στην κοινωνία και τον κόσμο για να τον βελτιώσουμε έστω και στο ελάχιστο.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εμπειρία ήταν όταν η Τάο από το Βιετνάμ μας μίλησε για τη συνοχή της ομάδας, το πώς πρέπει να εστιάζουμε στα κοινά και όχι στο τι μας χωρίζει με τους άλλους και με τη δική της ιστορία αλλά και ασκήσεις μας δίδαξε πως είναι πολύ εύκολο να βρούμε όλοι ομοιότητες με κάποιον άλλον.
Χωριστήκαμε σε ομάδες των δύο, μετά τεσσάρων, πέντε και μετά δέκα ατόμων καλούμενοι να βρούμε έστω ένα κοινό που να μας συνδέει όλους μεταξύ μας.
Η διαδικασία αυτή ήταν τόσο ενδιαφέρουσα όσο και αστεία, καθώς πολλοί σκεφτόμασταν στην αρχή περίπλοκα, άλλοι πιο απλά αλλά στο τέλος καταλήγαμε όλοι να βρούμε κάτι σχετικά εύκολα.
" Ήταν μια υπέροχη εμπειρία που θα ξαναζούσα ευχαρίστως! Ήταν πέραν από μια πολύ καλά οργανωμένη εκπαίδευση και μια εμπειρία ζωής να συμμετέχω σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, καθώς γνώρισα ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες -που σε κανονικές συνθήκες δε θα γνώριζα-, έμαθα πολλά νέα πράγματα τόσο για τον εαυτό μου, τους άλλους γύρω μου αλλά και τον κόσμο".
Το σεμινάριο υλοποίηθηκε από τον οργανισμό Ηνωμένες Κοινωνίες των Βαλκανίων, στο πλαίσιο του προγράμματος "Ambassadors on Intercultural Dialogue Education", το οποίο χρηματοδοτείται από το Anna Lindh Foundation.
Στο σεμινάριο παραβρέθηκαν 20 συμμετέχοντες από την Ελλάδα, ενώ συμμετείχαν και νέοι από την Ιταλία, τη Τουρκία, τη Βουλγαρία και το Βιετνάμ.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν αυτή της Μη τυπικής ενεργητικής μάθησης.
Οι εθελοντρίες που εκπροσώπησαν τον οργανισμό Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. ΕΔΡΑ είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν τις ιδέες τους , τις εμπειρίες τους, να παίξουν και να μάθουν νέα πράγματα γύρω από θέμα του Διαπολιτισμικού Διαλόγου.
Έμαθαν για το PPP Model, το οποίο αφορά στην ομαδική δουλειά και πως μπορεί αυτή να επιτευχθεί, από ποια στάδια περνάει μια ομάδα προκειμένου να μη θεωρείται μόνο μια ομάδα ανθρώπων αλλά ένα σύνολο ατόμων που συνεργάζονται αρμονικά.
"Κάναμε βιωματικές ασκήσεις ομαδικής διεργασίας (group building), όπως η άσκηση που ως ομάδα κληθήκαμε να βρούμε τον τρόπο να περάσουμε από την έξοδο της αίθουσας στην άλλη μεριά του δωματίου πατώντας πάνω σε ένα συγκεκριμένο αριθμό βιβλίων που ήταν μικρότερος του αριθμού των ατόμων της ομάδας.
Τα βιβλία λειτουργούσαν σαν "νησιά" πάνω στο δάπεδο, το οποίο είχαμε χαρακτηρίσει ως ‘’οξύ ποτάμι’’, και στο οποίο δεν έπρεπε να πατήσει κανείς, διότι έτσι η ομάδα θα έπρεπε να ξεκινήσει την προσπάθεια από την αρχή.."
Η διαδικασία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να ενωθεί, να νιώσουν όλοι μέλη της ίδιας ομάδας, αλλά και να συνειδητοποιήσει ο καθένας από εμάς αλλά και όλοι μαζί τις αδυναμίες της ομάδας μας.
Οι συμμετέχοντες συμμετείχαν, επίσης, σε ασκήσεις αυτογνωσίας , όπως για παράδειγμα, η άσκηση του χεριού, που αναφερόταν στη δημιουργία μια ζωγραφιάς, ή αλλιώς, στην αποτύπωση του χεριού μας πάνω στο χαρτί όπου ο καθένας έγραφε σε κάθε δάχτυλο πράγματα όπως: ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην κοινωνία όπου διαμένει, αντίστοιχα στον πλανήτη, σε τι πιστεύουμε ότι είμαστε καλοί και για το τέλος ποιο είναι αυτό το μικρό αλλά πολύτιμο, εν τέλει, πράγμα που μπορούμε εμείς ατομικά να προσφέρουμε στην κοινωνία και τον κόσμο για να τον βελτιώσουμε έστω και στο ελάχιστο.
Χωριστήκαμε σε ομάδες των δύο, μετά τεσσάρων, πέντε και μετά δέκα ατόμων καλούμενοι να βρούμε έστω ένα κοινό που να μας συνδέει όλους μεταξύ μας.
Η διαδικασία αυτή ήταν τόσο ενδιαφέρουσα όσο και αστεία, καθώς πολλοί σκεφτόμασταν στην αρχή περίπλοκα, άλλοι πιο απλά αλλά στο τέλος καταλήγαμε όλοι να βρούμε κάτι σχετικά εύκολα.
" Ήταν μια υπέροχη εμπειρία που θα ξαναζούσα ευχαρίστως! Ήταν πέραν από μια πολύ καλά οργανωμένη εκπαίδευση και μια εμπειρία ζωής να συμμετέχω σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, καθώς γνώρισα ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες -που σε κανονικές συνθήκες δε θα γνώριζα-, έμαθα πολλά νέα πράγματα τόσο για τον εαυτό μου, τους άλλους γύρω μου αλλά και τον κόσμο".
No comments:
Post a Comment